Cap a Paris

Letra mandada a La Setmana e publicada dins lo n° 739 deu 12/11 al 18/11/2009

Carcassona 2009

Cap a Paris !

 Qualques jorns aprèp Carcassona dos,  La Setmana se demanda e nos demanda cossí continuar lo movement, e ont. Per ièu l’affar es fòrça simple. Nos volèm vertadièrament  far entendre ? De tot lo monde ? Es a dire dels medias qu’escampan l’informacion dins totis los fogals de França, de Navarra e d’Occitania ? Volèm far una pression dirècte sul poder per imapausar lo desvolopament d’una vertadièra politica linguistica ? Mas, miladieus, ont es, lo centre del poder ? Ont es lo govern ? Ont son las cambras dels deputats e dels senaturs ? Ont son las televisions, las radiòs nacionalas ? Ont son los intellectuals qu’an lo poder de decidir dels subjèctes que s’ameritan d’estre discutits e de los que sont indignes de consideracion ? La responsa es evidenta, e compreni pas perqué se decidèt pas d’anar manifestar amont naut, puslèu que de tornar a Carcassona, que per ièu e per un fùm d’autres (subretot totis aquèlis que vivon pas en Lengadòc) èra un còp de tròp, e sèm estats braves de venir tot parièr, e d'apelar lo monde a venir, fasent finta de res.

 Mas es clar tanben, per ièu, que i cal pas anar solets a Paris. Vòli dire que los occitans i devon anar amb los autres, totis los autres parlaires de lengas minoradas de França, territorialas e pas territorialas, los bretons, los catalans, los basques, los alsacians, los còrses, los que parlan los dialectes d’oil, los ròms (òc ben, los ròms subretot, en davant del cortegi, que son los mai mespresats de tots los mepresats, que digus se demanda quitament pas s’an una cultura e de lengas), los creòls evidentament, los que parlan las lengas de Guyana e de Novèla Caledonia, demest benlèu las mai vielhas del monde, los berbers, lo monde tot de las lengas, de totas las lengas de França. Volon un « debàt » sus l’identitat francesa ? An quitament previst de l’impausar per decret prefectoral ? Es lo moment de se mostrar, de mostrar la fòrça culturala, e donca politica que sèm aquí dins aquel país, franceses segurament, zo volèm o pas, mas tanben locutors, amators, promotors, actors de las lengas de França, que nòstres dreits son escarnits, mespresats, ridiculisats. E Aquò es pressat, fòrça pressat, urgent al mon vejaire. Se deuriá pas esperar dos ans de mai, caldriá contactar lèu lèu nòstres partenaris, causir una data e començar la mobilisacion. E se los que volon pas entendre parlar d’occitan, mas de provençal, de gascon e de bearnés, d’auvergnòl, de minjaceban o de viratranujan an enveja de venir se far veire e sentir, que vengan, miladieus ! Mai grand serà lo merdièr e melhor serà, qu’almens, almens, se poiriá enfin aver una discutida publica sul sicut ! E puèi, i a pas de democracia sens cacofonia, contradiccions e rambalh… Caldriá preveire solament un servici d’òrdre per empachar de daissar desfilar los identitaris del Blòc identitari, que d’aquelis n’en volèm pas, que de democracia ne volon pas. E mai la mobilisacion seriá mendre, amb los autres, a Paris, sèm segur disi, segur a cent per cent de nos far veire e entendre, entendre, almens aquò, enfin, que n’ai un confle d’ausir de monde, es a dire tot lo monde de Paris, ont trabalhi, que me dison qu’an pas res ausit de Besièrs ni mai de Carcassona… E puèi poriam recaptar un fùm de monde de Paris e del parçan, nosautres occitans, benlèu mai qu’a Carcassona e qu’a Besièrs ; a Paris e en Iscla-de-França, i a nòstres amics los talveròls (ne soi un a metat), e un brave ramat d’occitanofòns e d’occitanòfils que vivon e trabalhan dins la capitala.

Carcassona 2009

 Las revendicacions comunas mancan pas… Aquò ditz, vòli pas escondre que i a de questions que me tafuran bravament. A Carcassona ai ausit solament la demanda insistenta d’una lei de tutèla per las lengas istòricas territorialisadas de França … Aquèla restriccion de la question linguisca als territòris èra pas precisada dins los discorses qu’ai ausits (mas ai pas tot ausit), pr’aquò semblava evidenta.  O benlèu m’enganni ? Se m’enganni pas, es clarament una regression, una lamentabla regression… E cossí se fa que digus – o m’enganni encara ? – parla pas mai de la ratificacion de la Charta europenca ? I avèm renonciat ? Volèm pas mai ausir parlar de l’Europa ? Volèm sonque, dins nòstra canton del monde, nòstra lei nacionala de regionalisacion de las lengas ? Volèm servir l’excepcion francesa, que totjorn foguèt tant bona per nosautres ? E quicòm mai : se capitam a arrancar una lei, avèm soscat a sa compatibilat, o non, amb la ratificacion de la Charta ? Benlèu ai pas plan ausit, quicòm me manca dins las analisis, los projèctes, las estrategias del moviment, mas caldriá, pels durs de la fuèlha e de la compreneson coma ièu, un pauc de pedagogia, d’explicas e de clariments. Benlèu tanben, una vertadièra discutida sul sicut.

Joan-Peire Cavalièr

Comments

[LilianeJagueneau]

Plan d'acòrdi per una manifestacion a Paris, amb totas las lengas de França: cal que siague clar que nos batem pas contra los que son venguts en França dempuèi mens de temps que d'autres, mas amb eles. Es vertat qu'aquò farà fòrça manifestants, e que sarà pas aisit, mas es necessari.

[manjacostel]

Vist qu'avem pas cap de novèlas , me soi cargat de ne demandar .
Alara per dire : de que fa lo Cavalier.
Que son article nos falta ...
Sai qu'es partit cap a Italia?
Non?

[manjacostel]

Osca a Assemat que comprèni pus per de qué, èri pas d'accòrdi ambe el , e qu'ara tot çò que dis me pareis senat, plond e vertat.
Milanta excusas e cap a Paris...
Ara que nos cal escriure a la Setmana
Mercès.

[Fernand Vedel]

Amic talverol,
1-Per Carcassona dos, fau pas la meteissa analisi que vos: l'i èri e amb Claudi Assemat portèrem la bandièra del Creo de la talvera (amb qualques autres que nos ajudèron) Per ieu èra fèsta e la fèsta foguèt estrambordanta, tan coma a Besièrs en 2007; èrem mai nombroses lo 24 d'octobre e me sembla qu'aviàm besonh d'una brava confirmacion coma aquela après dos ans e mièg...
2-Avètz completament rason de presicar per una manifestacion futura a Paris, sens esperar encara dos ans e mièg...e vau pus luènh...es a Bruxellas que deuriam anar tanben. Las associacions RPS (Regions e Peuples Solidaires, francesa) e ALE (europenca) podrian ajudar las associacions occitanas. Al nivèl europenc los autres paises son pus avançats que França sus la dralha de la reconeissença de las lengas regionalas e an trabalhat e contunhan de trabalhar dins l'encastre de l'UNESCO per un atlas mondial de las lengas en dangièr. Aital 4 grands dialectes occitans son mençonats "severely endangered". Aqui lo siti de l'UNESCO: http://www.unesco.org/culture/fr/endangeredlanguages
3-Après la manif de Carcassona tornèri passar per Tolosa, prenguèri lo metro e aqui quina suspresa d'entendre las estacions en frances e en occitan, talament que las lagremas me venguèron als uèlhs...dempuèi proche de 50 ans que vau regularament a Tolosa èra jamai arrivada una tala causa. Aquo per dire que las manifs solas sufison pas...e de mai, fau pas cap de fisança als jacobins de Paris ...o de Tolosa...mas cresi als actes tocant a la vida de cada jorn...per sensibilisar lo mai de monde possible.

[Manjacostels]

Oc qu'al revèrs d'Assemat me pareis que lo mai dificil es d'organisar la protèsta de Paris.
Es a dire de parlar ambe los autres minorisats per veire se volon venir ambe nosautres .
Mas que se volon pas aquò's pas grèu. E puèi d'i anar fòrt... Lo mai fòrt possible .
Que se los bretons , catalans , bascs , creoles , còrses occitans son d'accòrdi , aquò jà farà un brave ponhal.
Avem pas besonh d'èstre 400 000 , mas sonque un millierat per caduna lenga e de s'acòrdar sus los objectius , senat, arc de triomfle, panteon, cambra dels deputats , TF1, Europe 1 Lo Monde ,France 2 , Novèl obs, Lo Riton Encadenat, Liberacion,,, ......
Que coneissem pas gaira l'idèa dels alsacians , oalons, flamands, arpitans, arabis, ròms e autres oblidats de la grandor francèsa.
Donc dabant de crear un comitat, cal que los menaires de la protesta de Carcassona nos dison la sentida dels autres minorisats . Lo pus lèu sera milhor....
E puèi jogarem lo darrièr jòc...