qualitat de la lenga

Photographie de Christophe Drodelot, Signes d'effacement, Mur 98 – Nantes – 2014   Dire l’escafament sul lindal del silenci   Ua lenga qui s’esvaneish ? (Letras d’òc, 2015) es una reflexion sens concession e d’una granda luciditat (es a dire fòrça pessimista) sus l’estat e l’avenir de la lenga occitana (« ua paraula viva que s’esvaneish pòc a pòc », p. 8), dins la dralha dels tèxtes de Jan dau Melhau (Ma Lenga, vesètz aquí lo polit tèxte de Baptiste Chrétien) e d’Eric Fraj (Quin occitan per deman ? Aquí... [Lire la suite]

Eric Fraj m’a mandat aqueste comunicat de pressa en reaccion a la publicacion d’un compte rendut de son libre dins l’Express. Es coma quò ! La mai cortesa e argumentada discussion interna a l’occitanisme es interpretada sul pic coma una denegacion del quite moviment. Aquò rai, es de bona, amai de marrida guèrra. La dificultat pr’aquò, per nosautres, un còp de mai, es de faire entendre nòstras rectificacions e, mai largament, nòstra votz, que per çò qu'es de la comunicacion, clarament, sèm pas a armas egalas. J.-P. C. PS)... [Lire la suite]

Vaquí (enfin !) la version occitana prometuda del tèxt que nos balhèt Eric Fraj al mes de novembre passat, una reflexion critica sus la qualitat mas tanben sus la concepcion de la lenga que volèm (voldriam) transmetre a nòstres nebots, qu’a pas acabat de provocar de discussions. JP C Piqué à FR 3 Viure al Païs le document en .doc : Quin_occitan_per_deman1  Quin occitan per deman ?     Si es vertat que l’occitanisme diu voler, non pas simplament la subrevida (mès o mens simbolica), mes la vida efectiva de... [Lire la suite]